DZIEWIARSTWO - jak sprzedać

Tilia

Dziewiarstwo zawsze rządziło się własnymi prawami, a w nurcie mody przechodziło różne koleje losu: od roli odzienia dla ubogich, po luksus dla wybranych i oczywiście mieścilo się znakomicie w różnych gatunkach popkultur.
W Polsce długo było traktowane po macoszemu, zbyt popularne, a więc zbyt tanie, by było doceniane i szanowane. W dodatku było bure, szare, nijakie... zajmowało dalekie i wstydliwe pozycje za "kupnymi" seryjnymi maszynówkami, ale ze sklepu!
Jednak i do Polski dotarła odzieżowa rewolucja, przewracjąc tak zwane kanony mody, wyciągając rękodzieło na top.
U nas nastąpiło to wolniej, trudno było się przekonać, że sweterek wydziergany przez babcię, ciocię, nie tylko może być modnym ciuchem, ale nie musi być bury! Pojawiły się u nas sklepy szumnie nazwane butikami, a w nich dzieła tak zwanych projektantów - jedne ciekawsze, inne mniej. Czasem nawet wzornictwo było na poziomie, ale wykonanie fatalne. Ceny były wysokie, a nabywcy narzekali, bo "artystyczne" dzieła traciły fason, kolory... Złe opinie zadziwiająco długo są pamiętane...
Dzianiny są zawsze modne, tu moda zmienia się w spokojniejszy i wolniejszy sposób. Jest to jeden z najciekawszych obszarów rękodzieła, bo obejmuje nas dosłownie od stóp do głów, wtykając do ręki torebki.

Jedynym ograniczeniem jest wyobraźnia! I o tym w natępnym odcinku.

Wiolett

czekam na dalsze odcinki Very Happy

A mnie sie wydaje, ze ostatnio przyszla moda na dziwiarstwo zwlaszcza to unikalne.

Tilia

Ta moda trwa i trwa, tylko u nas tego nie bardzo widać...

Jednym z powodów, dla których dziewiarstwo jest trochę, no może trochę lekceważąco traktowane u nas, są zbyt niskie ceny. Ja wiem, że są powody. Osoba, która się natrudzi i zrobi sweterek, próbuje go sprzedać, zwykle nie jest to łatwe i sprzedaje za małe pieniądze, byle się zwrócił koszt włóczki. Następnie kupuje włóczkę na następny, kupuje szukając możliwie tańszej - i to jest błąd!
Najwięcej jest warta nasza praca, będę powtarzać nieustannie: praca to czas, nasz bezcenny czas, czyli nasze życie. Nie możemy niczego zrobić szybciej, niż ... możemy. Każdy w końcu dojdzie do tego, że już szybciej się da. I my musimy ten czas szanować - robic rzeczy, które z góry muszą być sprzedane za godziwe pieniądze. Na włóczkach oszczędzać nie można. Dzianiny są wymagające i klienci także! Możemy sobie poradzić ratując nasze domowe zapasy anilany kupując szlachetniejszą włóczkę - przerabiając je obie razem uzyskamy całkiem ciekawe efekty. Nawet dodatek cieniuteńkiej wełnianej, bawełnianej, moherowej nitki daje znakomity rezultat!
Druga sprawa to lęk przed samodzielnym projektowaniem, widzę mało osób, które nie trzymają sie kurczowo "gazetek" z dzianinami. Jeśli ktoś umie robić na drutach, szydełkiem to nie powinien bać się realizować nawet najśmielsze pomysły! Nawet jeśli na kłopoty z bardziej skomplikowanymi wzorami.
Podstawą jest zrobienie wykroju najlepiej z grubego, szarego papieru, a jeśli robi się dużo, to nawet z kartonu.

Mamoon

nigdy nie robię formy Smile

, za to próbkę zawsze!
Od nabrania oczek aż do zakończenia robótki zmieniam zdanie prawie co 5 minut Razz

Moze dlatego robię nie tak dużo, bo okropnie perfekcyjna jestem - wolę spruć niż zrobić gniota.
Nigdy ( a robię juz 25 lat) nie zrobiłam swetra z gazetki - inspirują mnie to prawda, pokazują i uczą nowych wzorów, ale nigdy nie byłam "niewolnicą" przepisu, bo zawsze mam inną grubość włóczki, albo robię ściślej niż w przepisie, a że nie nalężę do wysokich zawsze muszę dobierać długość rękawa do swoich wymiarów. Smile

Wiolett

Ja też juz od dawna nie robię według wzorów gazetowych. Służyły i czasami jeszcze służą mi do nauki. Ale zawsze największym moim wyzwaniem było by realizować własne pomysły.

Tilia

Polecam robienie wykrojow, daja poczucie wiekszej swobody przy robotkach "bez formy", czyli wykonywanych w nietypowych kierunkach.
Tak samo polecam prasowanie dzianin, nawet tych o ściegach wypukłych, warkoczowych na przykład. Może jestem dziwakiem, ale używam do tego tradycyjnej metody typu mokra ściereczka. Nawet najlepsze żelazka parowe, moim zdaniem tego nie zastąpią. Oczywiście tu potrzeba trochę wprawy i doświadczenia. Niektóre włóczki, wzory trzeba prawie "głaskać", inne można śmielej potraktować.
Zasadą jest upinanie dzianin do prasowania - to bardzo ważne. Trzeba paniętać, że zwykle w robocie dzianina jest mniejsza niż zamierzony końcowy rozmiar. Obróbka termiczna stabilizuje dzianiny, utrwala ich kształt, wyrównuje ściegi. Dzianiny noszą się lepiej, lepiej wyglądają po praniu. Czasem niestety można podczas prasowania zniszczyć wyrób, szczególnie ze sztucznych 100% włókien. Nie prujmy tego pochopnie! Takie coś nadaje się znakomicie do ekperymentów: można coś powplatać, nahaftować, naszydełkować na to??? A jeśli już chccemy spruć, to można włóczkę użyć do tworzenia melanżów.
Czasem zdarzy się, że wyrób jest zbyt duży - nie bójmy się go zmniejszyć ciachając! Oczywiście uprzednio trzeba zabezpieczyć brzegi przeszywając ręcznie, ściegiem za igłą, lub maszynowo kilka razy. Nieocenionym pomocnikiem dziewiarki jest overloc, ale i bez tego można sobie poradzić.
Osobiście bardzo lubię swetry typu patchwork, na ogół kojarzone jako coś pstrokatego. Ja lubię takie jednokolorowe zabawy ściegiem, gatunkiem włóczki. Niekoniecznie muszą być zszywane, mogą powstawać przez dorabianie kawałków jak nam fantazja podpowie... Smile

Tilia

Tilia